Daha üç gün oldu ayrıldım senden
Özlemin içime çöktü oturdu
On yüz yıllık bir Ortaçağ kentinden
Bir güzel gönlüme düştü oturdu
Yazma artık diyorsun
Yazmamak elde değil
Sevgimden ürküyorsun
Sevmemek elde değil
Sana bu dizeler kalbimden aktı
Eline sunduğum gül kırmızıdır
Nasıl bir od sevgin ruhumu yaktı
İçime koyduğun kor kırmızıdır
Gerçek derviş kime derler ha kime
Derviş olan hırka giymez taç takmaz
Sor gönül yarasın saran hekime
Derviş olan hırka giymez taç takmaz
Güneş ışığıdır aşkının koru
Işıtsın içimi gecikme gel gel
Gözünden fışkıran ışığın moru
Eritsin yüreğim gecikme gel gel
"Bir oturup pir oturan" erenler
Mahrum kalmaz Dergah'a yüz sürenler
Yüzüne bakıp da Hakk'ı görenler
İnsan-ı Kamil'dir bunu bilesin
Talip ol gel Pir'e necat bulasın
Destur alıp ol Dergah'a varalım
İkrar ver ki görülüp sorulasın
Destur alıp ol Dergah'a varalım